AROMAZORG IN DE ONCOLOGIE
Aromatherapie kan de kwaliteit van leven van mensen met kanker verbeteren, voor, tijdens en na hun behandeltraject.
“Je gaat met klachten naar de dokter en ineens ligt het op tafel.
De diagnose kanker. BAM! Je wereld staat stil.”
“Je gaat met klachten naar de dokter en ineens ligt het op tafel.
De diagnose kanker. BAM! Je wereld staat stil.”
Je bent een zelfverzekerde vrouw met een jong gezin en een leuke parttime baan. Met groot gemak hou jij je gezin draaiende. Je kinderen doen het goed op school, hebben leuke vriendjes en doen graag aan sport. Je man heeft een drukke baan; de meeste gezinszaken komen op jouw schouders terecht, maar ze gaan je makkelijk af en je doet ze met veel plezier. Afgelopen week ging je met vage klachten naar de dokter.
Vandaag
– lig je nog in bed en kijkt op de wekker. Over een kwartier gaat die af en begint de dagelijkse routine. Jouw man ligt nog naast je te slapen en ook in de slaapkamers van je kinderen hoor je nog geen geluid. Zelf heb je geen oog dicht gedaan, je denkt alleen nog maar aan het ziekenhuisbezoek van een paar dagen geleden. De specialist was heel duidelijk, je hebt kanker.…… Je schoot in de overlevingsmodus en kon alleen nog maar denken “Ik wil niet dood…”. Je wil nog zoveel doen, je kinderen (en hun kinderen) zien opgroeien, met je man samen gelukkig oud worden.
– loopt je hoofd over van gedachten aan de onderzoeken die de komende weken voor je zijn ingepland die de duur en zwaarte van de behandeling bepalen. Je maakt je zorgen over de uitslagen van die onderzoeken, want misschien ben je wel zieker dan de dokter in eerste instantie dacht. Je had tenslotte alleen maar wat vage klachten…. Je bent helemaal in jezelf gekeerd en kribbig van de stress. Je man en kinderen zijn ook bang, maar dat kan je er nu echt niet bij hebben.
– gaat het leven om je heen gewoon door, maar jij doet alles op de automatische piloot. Je doet wat je moet doen, maar krijgt er niet veel van mee. ’s Avonds aan tafel gaan de enthousiaste verhalen van je kinderen aan je voorbij. Het eten smaakt je niet en je krijgt geen hap door je keel. En terwijl iedereen aan het toetje zit begin jij alvast af te ruimen…….
– ben je bang voor wat je te wachten staat. Je hoort verhalen van mensen die doodziek zijn geworden van de behandelingen en vraagt je af of jou dat ook te wachten staat. Je bent bang dat je de kinderen niet meer naar school en sporten kan brengen. Je maakt je zorgen hoe dat met je werk gaat; kan je blijven werken of ben je daar te ziek voor? Hoe kom je die behandelingen zo goed mogelijk door?
Als je niets doet kom je in een vicieuze cirkel terecht. Het slechte slapen, zorgen maken en niet/slecht eten verzwakken je zowel lichamelijk als psychisch. Daardoor ben je overdag niet te genieten, je man en kinderen krijgen het zwaar te verduren terwijl dat niet is wat je wil! Daar ga je je ook nog eens heel schuldig over voelen want je wil het zó graag anders doen, maar dat lukt je gewoon niet. Je valt flink af doordat je niet eet en mensen vragen of het wel goed met je gaat. Je ziet zelf ook in de spiegel dat je meer en meer ziek uit gaat zien. Je hebt ook niet meer de energie om de kinderen naar school en sport te brengen en vraagt steeds vaker of ze met vriendjes mee kunnen. Je mist steeds meer van wat ze meemaken op een dag….
Caroline: Je ziet de ander, de ander doet er toe.
Ariane: Ik weet met jou altijd waar ik aan toe ben.
Ik help u graag verder